Afgelopen zondag was het redelijk goed weer en we hadden zó’n zin om weer eens, lekker als in het oude normaal hehe, een mooi stadje te gaan bekijken. We besloten het er maar weer eens op te wagen hoor.. als het er erg druk op straat zou zijn, konden we zó weer omkeren en wat anders verzinnen om Jaxon en onszelf de nodige beweging te geven hè. Maar we kozen maar een vrij klein plaatsje uit.. en het viel allemaal hartstikke mee.. helemaal niet druk. En welk plaatsje was dat dan? Nou.. we waren er nog nooit, we kozen iets op goed geluk uit, toen we op internet er wat mooie fotootjes van zagen.. het kleine Utrechtse plaatsje Montfoort, net over de provinciegrens.
Wél al een heel oud stadje.. al in het jaar 1170 liet de bisschop Godfried van Rhenen op een strategische plek langs de Hollandse IJssel een kasteel bouwen. Deze burcht moest het Sticht, het gebied van de bisschop van Utrecht, beschermen tegen de aanvallen van de Hollandse graven. Bovendien kon de bisschop van hieruit het soms opstandige Utrecht onder de duim houden. 
De naam van het kasteel Montfoort is waarschijnlijk afgeleid van ‘Mons Fortis’, dat sterke berg of burcht betekent. Als commandant van het kasteel werd een dienstman uit de ridderstand benoemd.. hij kreeg de titel ‘burggraaf van Montfoort’ mee, alsmede wat in de omgeving gelegen goederen. De opeenvolgende burggraven ontpopten zich als machtige heren, die een stevig stempel drukten op de historie van deze streek.
Zoals dat ging, ontstond er rondom de burcht een nederzetting.. en dat kreeg in 1329 al stadsrechten. Er werd een stadsmuur gebouwd en een gracht gegraven.. kleine delen hiervan zijn nog steeds her en der te zien.
Ook bij de parkeerplaats waar vriendlief de auto neerzette, die zondagmiddag. Bij een supermarkt (die was dicht) meteen na het inrijden van de stad. En terwijl hij en Jaxon even wat gras op zochten (en wat schaduw), liep ik naar het einde van die parkeerplaats, want daar stond meteen al een blikvanger van jewelste.. een prachtige molen!
Het is stellingkoren- en pelmolen de Valk, uit 1753.. gebouwd op een plek waar al vanaf de middeleeuwen een molen gestaan had, op één van de bolwerken van de stad. Eronder zie je nog een stukje van de oude stadsmuur dus. In die tijd was het trouwens een dwangmolen.. dat wil zeggen, dat de burggraaf de bewoners van Montfoort en vele omliggende gemeenten verplichtte hier hun graan te laten malen.
Enfin.. er was nog meer te zien, maar het begin was al goed hè! Toen ik terug liep, kwamen vriendlief en Jaxon er ook net aan.. Jax had netjes zijn behoefte gedaan op een geschikte plek daarvoor, dus we konden het stadje in om de boel verder te gaan bekijken. Gezamenlijk wandelden we over die voormalige stadsgracht..
En de straat was er ook naar genoemd volgens mij.. de Lieve Vrouwegracht. Maar de eerste zijstraat naar rechts heette dus de Molenstraat.. en het deed me echt wel deugd dat dat hier dus géén, zoals ik zoveel op wandel al meegemaakt heb, loze belofte was hahaha.. zóveel Molenstraten gezien waar helemaal geen molen meer te zien was..
De Lieve Vrouwegracht was ook een mooi straatje.. met rechts oude huizen, waaronder een prachtig herenhuis met siermetselwerk, dat een gemeentelijk monument is..
.. en aan de andere kant wat moderner werk, maar kijk.. dát vind ik dus ook leuk, zo’n naam.. en ook een jaartal-tegel boven in de gevel. Ja, 2015, nog niet oud.. maar dat zal het hopelijk wél eens zijn en als er niemand meer van die jaartallen op z’n nieuwe gebouwen zet, dan gaat zo’n traditie verloren en dat zou ik zonde vinden! Verderop nóg een traditie en nog wel een écht Nederlandse.. er was een vlag met een schooltas eraan uitgestoken.. er was dus iemand geslaagd voor z’n schooldiploma.. blijft leuk hehe. En schattige oude sierrandjes boven deur- en raamkozijnen leg ik ook wel vast..
Maar dat was alweer in een volgende straatje.. de Heiliglevenstraat.. want ja.. we liepen maar wat voor de vuist weg, hadden geen plan of zo, maar zagen steeds een kerktoren boven alles uitsteken en dachten dat dáár wel het centrum zou zijn. Dus daar gingen we in eerste instantie dan maar heen hè..
Er was genoeg moois in die straat ook al te zien.. zoals dit huisje waarvan de bewoners hun kozijnen in een heel hip kleurtje geverfd hadden, maar hun grote raam prachtig gedecoreerd hadden met oude glas-in-lood-panelen.. het kon m’n goedkeuring heel erg wegdragen hehe..
Ik zag op Wikipedia dat veel huizen in deze straat 18e eeuws zijn.. en dat was wel te zien. Vlak voor we de kerk bereikten, stond er aan de linkerkant een groot wit pand. Er hing een ANWB-infobordje aan de zijgevel.. het was een 18e eeuws herenhuis, waar tal van invloedrijke Montfoortse families hebben gewoond. Begin 20e eeuw bouwt men erachter een zaal aan, het Sint Joseph. Eerst alleen voor de R.K. Jongensvereniging, later wordt het een echt verenigingsgebouw waar tal van clubs hun onderkomen vinden..
Na nog wat mooi vormgegeven oude panden, staan we dan eindelijk voor de kerk..
.. waar helaas een kleine steiger tegenaan staat, die het beeld nogal verstoord. Deze redelijk eenvoudige kerk, in baksteen en met opvallend oranje pannen, werd in 1923 gebouwd op de plaats waar een kerk stond uit 1861, die te klein geworden was. De naam is een mond vol: De Geboorte van de Heilige Johannes de Doper-kerk. Ik vond deze driebeukige hallenkerk best mooi.. maar het bleek dus niet de belangrijkste kerk van het plaatsje te zijn, want het centrum was hier duidelijk nog niet..
Vriendlief was al een stukje doorgelopen toen ik probéérde foto’s te maken van de kerk.. wat lastig was, want ik stond er voor het mooi té dichtbij (ergo: weerhaan is eraf gevallen haha op de foto alleen hoor, niet in het echt hahahaa).. en stond voor alweer een ánder mooi gebouw.. de oude Pastorie uit 1889, ook een gemeentelijk monument. Een beeld van een koe in die tuin was wel apart en grappig hehe.. kon niet laten er flink wat fotootjes van te schieten..
Maar het was hier nog niét het centrum dus.. en we ontdekten dat we even verderop een stukje langs het water konden wandelen.. en dan kwamen we nog veel meer moois tegen. Maar dat is voor een volgend postje.. dus hup op de fiets.. haha nee hoor.. gewoon wandelend.
