We (vriendlief, Jaxon en ik) waren dus op m’n verjaardag afgelopen zondag een wandelingetje aan het maken in het vestingstadje Naarden. Ik zet hier die plattegrond nog een keertje, die op dat infobord stond bij de vestingwallen waar wij onze wandeling begonnen waren hè.. ik gaf er met een rode stippellijn op aan waar we precies al gewandeld hadden. Toen we in de verte weer een weg het stadje in zagen gaan,
besloten we daar dan die weg tussen de binnenste en buitenste gracht (die overigens een naam blijkt te hebben.. Lange Verdekte weg namelijk!) te gaan verlaten. Maar ik nam eerst nog even een selfie richting die punt in de vesting (ravelijn of (meestal) bastion genoemd) aan de andere kant van de binnengracht.. en daar zag ik iets van een herdenkingsnaald op.. met bovenaan een soort van bloemenbeeld. Heb later opgezocht wat dat was.. en het is het Verzetsmonument Naarden.. er staat nog een tekststeen bij, met daarop “In de wrede strijd gevoerd in de jaren negentienhonderdveertig tot negentienhonderdvijfenveertig offerden wij ons leven voor ’s mensen vrijheid.” En het monument is ontworpen door ir. M.F. Duintjer in 1949.
We volgden de lijn van dit bastion ( ‘Nieuw Molen’ geheten).. het weerspiegelde mooi in het water..
.. en kwamen toen bij de toegangsweg tot het stadje uit. Ik wierp nog een blik op dat bastion.. er bleek alleen een mooi groenperk op te zijn aangelegd..
Aan de overkant van de weg bleek het Vesting Museum te zijn gevestigd, op weer een ander bastion, ‘Turfpoort’ geheten.. we zagen over het water heen dat er mannen in ouderwetse soldaten-uniformen ( grenadiers? geen flauw idee, heb geen verstand van legerzaken hehe) een act op stonden te voeren..
Hierna gingen we dan door een opening in de vestingmuur, die ook Turfpoort heette.. net als dat bastion, maar een echte poort was hier nooit. Ik las namelijk dat er van 1635 tot 1915 maar twee stadspoorten waren.. de Amsterdamsepoort (die in 1915 gesloopt is) en de Utrechtsepoort, die er nu nog was.. dáár gingen we dan ook naartoe op weg. Die Turfpoort was er dan wel geen mooi gebouw, maar de vestingmuur was er heel indrukwekkend.. en na een laatste blik op de gracht..
.. wandelden we dus door naar de andere kant van die muur.. en meteen naar rechts. In het stadje stonden overal gele richtingaanwijzers naar bezienswaardigheden en die Utrechtsepoort zou dus naar rechts zijn. We kwamen nu langs de ingang van dat Vesting Museum.. leek me best interessant, maar ja, met een hond zijn dat soort dingen bijna nooit toegankelijk en bovendien niet echt hándig om te bezoeken. Dus wandelden we meteen langs het kanon bij de ingang maar door..
Rechts liep de hoge graswal helemaal door.. we zagen er speciale geiten (of waren het schapen?? zou ook kunnen, maar ik gok op geiten) met grote hoorns op grazen.. helaas is de enige foto die ik ervan nam mislukt, omdat m’n camera op de takken op de voorgrond scherp gesteld heeft hehe.. maar zo klein is die geit (en vooral die hoorns) nog best wel te zien.
Op een gegeven moment zagen we een groot langgerekt bakstenen gebouw opdoemen..
.. met een mooie poort waarboven ‘Promers’ stond en het jaartal 1876. Er was nu een restaurant in gevestigd, maar ik vond op internet dat het er achtergelegen bastion ook Promers heet, naar deze grote en blijkbaar bomvrije kazerne. Bomvrij omdat ie grotendeels ondergronds ligt. Het gebouw heeft heel wat militaire functies bekleed.. tot aan onderdak voor Canadese soldaten na de bevrijding van NL in 1945 aan toe.
Ik was echter abuis.. dacht eerst even dat dit die Utrechtsepoort al was.. en zocht naar de andere kant van die toegangspoort, omdat ik dacht dat die nog mooier zou zijn. Daartoe gingen we aan de andere kant van het gebouw een aarden paadje op naar boven, de graswal op.. van waar we natuurlijk zagen dat die poort daar helemaal niet was, maar waar we dus wél een mooi zicht kregen op dat stuk van de vesting waaronder die kazerne dus gebouwd was..
Verderop zagen we een weg door de vestingmuur gaan (daar waar die ziekenauto rijdt hè).. zou dáár dan die Utrechtsepoort zijn? Via een heel steil paadje gingen we de graswal weer af en kwamen bij die weg uit.. erachter was een pleintje met een vijvertje..
.. en dáár was dan echt die Utrechtsepoort.. die weg is later ernaast aangelegd om het toegenomen verkeer betere toegang tot de stad (en vice versa) te kunnen bieden. Maar die poort.. dáár ging ik natuurlijk even uitgebreid foto’s van maken. Deze stadspoort dateert van 1877, en verving toen een poort op dezelfde plaats uit 1680. Hij is ontworpen door Jacobus van Lokhorst en is van baksteen, versierd met natuursteen..
Het Toeristenbureau was in de rechtervleugel gevestigd.. en links stond de zogenaamde ‘Gele Loods’, een militair voorraadgebouw..
Vriendlief was niet meegegaan door die poort.. die was met Jax even bij het vijvertje blijven wachten hehe. Dáár stond een klein maar fijn kunstwerkje bij.. ik fotografeerde meteen maar het infobordje op de sokkel ervan, dat scheelde weer opzoekwerk later hè..
Nu werd het tijd om eens wat meer het stadje verder in te gaan.. langs een prachtig pand, een dubbel woonhuis, dat, zo las ik later, een gemeentelijk monument uit 1902 is..
.. ging het een soort van winkelstraatje in..
Dit bleek de Marktstraat te zijn, waaraan het prachtige oude stadhuis stond.. dat wist ik allemaal niet, we hadden geen wandelroute of zo bij ons, maar al vanuit de verte schitterde dat prachtige gebouw, daterend van 1601 in kenmerkende Hollandse Renaissancestijl met dubbele trapgevel, ons al tegemoet hè..
Ernaast, met een straatje ertussen, de Raadhuisstraat, stond nóg een mooi pand.. dat bleek het voormalig politiebureau te zijn, ook (net als dat woonhuis eerder) uit begin 1900..
Eigenlijk waren we op weg geweest naar die kerk, die met zijn toren zo opvallend overal bovenuit stond te steken de hele tijd. Maar we bleken hier aan de achterkant ervan te zijn.. en die stond ook nog eens in de steigers! Maar er stond daar wél nog wat anders te zien.. in een volgend postje ga ik het allemaal verder laten zien!
