Ik was dus met Jaxon op wandel, afgelopen Valentijnsdag toen het zulk prachtig voorjaarsweer was. Tjonge.. 14 februari en dan al zulk mooi weer.. kán natuurlijk nog een stúk minder gaan worden (de maartse buien zijn berucht nietwaar?), maar voorlopig liepen wij er lekker zo vroeg in het jaar van te genieten hoor! Ik was weer eens met Jax naar de Beukhoeve gelopen.. een leuke wandeling met best veel groen.. en het mooiste stukje kwam nu eigenlijk pas. Want we zouden voorlangs de hoeve lopen en dan naar rechts erlangs, een mooi wandelpad op dat het water rond de hoeve volgt.
Op de hoek van het gras hier staan een paar jonge boompjes.. een paar jaar geleden liepen Jax en ik toevallig óók al eens deze wandeling op 14 februari (toen was het wél een stúk kouder hoor, ook al was het toen óók heel erg mooi weer verder) en zag ik dat de bomen daar heel vreemd afgezaagd waren.. érg rigoureus namelijk.. maar de bomen waren alweer aan het uitlopen en dat gaf een vreemd aanzicht.
Ik weet niet waaróm ze die bomen afgezaagd hadden.. ze waren duidelijk niét dood. Maar ben al blij dat er weer heel wat nieuwe boompjes voor terug geplant zijn. Éventjes het pad verlaten om daar verderop de koe en de stier op de foto vast te leggen hehe..
.. ze staan op de lijst van kunstwerken in de openbare ruimte vermeld, maar zonder kunstenaar. Ik weet niet hoor.. ik heb dat soort dingen wel vaker zien staan (in de nieuwbouwwijk in Dordt waar m’n zussie ooit woonde bijvoorbeeld).. heb altijd gedacht dat het gewoon speeldingen waren voor kinderen, om op te klimmen of zo.
Enfin.. terug naar het wandelpad langs de hoeve, waar al heel lang een judoschool in zit en tegenwoordig ook een fitnesscenter.. daar zijn die witte ‘doeken’ ook van die zo lelijk het idyllische plaatje van de hoeve verstoren hehe..
Nog een terugblik naar de weg waar we vandaan kwamen, de Slinge dus.. de bomen weerspiegelden zo mooi in het water, en dan door..
Heel even loop je hier in de schaduw van de hoge flat die hier links staat.. maar algauw liepen we weer lekker in het zonnetje te genieten van de zichten op het water, met de rietkragen er langs en de watervogels, die op de kant zaten te dutten..
Tenminste.. dat déden ze.. de waterhoentjes zagen Jaxon niet erg zitten geloof ik.. die maakten algauw dat ze in het water kwamen haha! De eenden waren er wat geruster op.. zouden ze hem kennen? hahahaa..
De bomen bij het bruggetje (dat een toegang is tot het grote volkstuinencomplex, dat helemaal doorloopt zolang als het wandelpad ook is.. je wandelt er als het ware helemaal omheen) waren na de extreme snoeibeurt van vorig jaar ook weer aardig bij gegroeid..
Zelfs de wilg die tijdens een herfststorm ongeveer de helft minder was geworden, zag er weer heel aardig uit..
Het einde van het pad kwam toen toch algauw weer in zicht.. ook hier weer zo’n plek om je kano in en uit het water te laten..
Hierna ging ons pad weer naar rechts de hoek om.. och ja, je kunt hier ook de grote weg (Oldengaarde geheten) oversteken (dat zouden de kanoërs doen!) om het Zuiderpark in te gaan (zie het fotootje hier links), maar dat zou de wandeling wel érg lang maken. Wij gingen weer eens richting onze eigen woonwijk.. dat was ook nog een stukje hoor! In de struiken tussen pad en water zag ik nog een paar oude kerstbomen liggen.. 
tjaaa, dat is echt elk jaar een hoofdpijndossier.. ik kom er nog héél geregeld overal tegen. Zelfs nog steeds naast de groene kliko’s op de ophaaldag voor het groenafval.. en nog steeds laten die lui van de vuilophaaldienst die bomen dan liggen.. te gek voor woorden! En dan is het blijkbaar voor sommige mensen geen punt om ‘m dan maar ergens in een groenperk te gaan gooien.. kwijt is kwijt hè. Enfin.. vóór ik weer op m’n stokpaardje weg galoppeer.. wandelen we maar weer verder hehe. Het paadje gaat op een gegeven moment wat dichter langs de volkstuinen en daar zag ik een grote pol sneeuwklokjes..
En ja hoor.. terwijl ik die aan het fotograferen was, zag ik ook hier al bijtjes op.. hij probeerde zich wel te verstoppen in zo’n klokje, maar die signaal-gele strepen op z’n pootjes trokken toch de aandacht hahahaa..
Het paadje komt uit bij een singel..
.. en buigt daar dan weer van de tuinen af, terug naar de weg.. hier zag ik gele krokusjes in het gras..
Nu kwamen we dan links langs die singel, waar een reiger net opvloog om een heel eind verder weer te landen..
Hierna moesten we de brede Vaanweg (die naar een paar rijkswegen leidt, dus een belangrijke weg om de stad in en uit te komen) oversteken, waarna we woonwijk De Vaan doorkruisten.. op de gevel van één van de (vrij nieuwe) huizen hier zit een gevelsteentje.. heel schattig die vogeltjes, echt iets om tijdens een voorjaarsachtige wandeling tegen te komen hè!
We begonnen nu toch al in de buurt van ónze wijk te komen.. langs het oude Zuiderziekenhuis (waar ik nu geen foto van nam) kom je daarbij langs een groot groenperk, waar altijd enorm veel zwerfvuil ligt. Gelukkig groeien ook daar gewoon de sneeuwklokjes in grote getalen tussen.. valt al die troep niet zó op hè..
Zooo.. nu waren we weer op ‘eigen grond’ hehe.. met ook hier overal krokusjes in het gras.. en ik zag dat er eindelijk ook weer nieuwe bomen geplant gingen worden bij de singel. Daar was één boom afgebroken bij een storm en eentje was omgezaagd omdat er grote zwammen op groeiden. De stronken hadden er heel lang nog gestaan (de wilg was ook weer uit gaan lopen, net als van die bomen op de Slinge), maar een paar weken geleden waren ze dan toch verwijderd geworden. En nu lagen er dan nieuwe boompjes te wachten.. gelukkig maar..
En langs nog vele kusjes, hoe kan het ook anders op een dag als Valentijnsdag hehe..
.. wandelden Jaxon en ik weer naar huis. Prachtige wandeling was het.. en een mooi voorproefje voor de wandelingen die we het weekend erná zouden gaan doen, toen we lekker naar de Ardennen zouden gaan. Maar daar ga ik jullie in de volgende postjes hier natuurlijk heel wat van laten zien!
