Het weer van het afgelopen weekend was niks om over (naar huis ) te schrijven.. tjonge, zóveel regen was alweer een tijdje geleden, dat we dat gezien hadden! Het groen kan er maar blij mee zijn hè! We konden gisterenmiddag nog wel een klein wandelingetje in de buurt doen, tussen de buien door. Maar er was natuurlijk al een ánder weekend nog ná dat, dat vriendlief , Jaxon en ik in Sy bivakkeerden.. het weekend van 10 en 11 augustus. Toen zijn we gewoon thuis gebleven hoor.. ik had alleen die zaterdagochtend wel weer de Krekentocht vanuit het Watersnoodmuseum in Ouwerkerk willen gaan doen, maar door de stormachtige wind die dag durfde ik dat echt niet aan. Ik heb het daar sowieso al niet op.. en dan nog in van dat open landschap..! Het zou voor de sfeer van die tocht, die dus in het teken staat van die enorme wateroverstromingsramp in de nacht van 31 januari op 1 februari 1953, wel goed geweest zijn, die wind.. maar ikke is een bangebroekje dus voor van dat natuurgeweld en bleef lekker thuis! De zondag erná was de wind gaan liggen.. en het was nog wel wat sombertjes, maar niet koud.. eigenlijk wel ideaal wandelweer. Vriendlief had een wandelingetje gevonden op internet in en rondom Ooltgensplaat. Wáár? Nou.. Ooltgensplaat dus, een klein dorpje in het gat van de gier, waar ik het Zuid-Hollandse eiland Goeree-Overflakkee altijd op vind lijken.. een gier zonder poten en vleugels hehe.. maar dus wél met een gat.. en daar waren we nog nooit geweest. 
In tegenstelling tot andere plaatsen daar in de buurt, als Willemstad, en op Goeree-Overflakkee zagen we al heel wat plaatsjes meer aan de kant van de Noordzeekust. Dus we stapten in de auto en reden over de Haringvlietbrug (waar bovenstaand beeldje net voor staat), richting het eiland.. om, daarop aangekomen, meteen weer een soort van rechtsomkeer te maken, aangezien we dus aan de kant van het gat van de gier moesten zijn hè hahaha. Onderweg zagen we vanaf de weg al Schotse hooglanders grazen in het natuurgebied daar (op de foto door het raam van vriendlief).. en meeuwen op de waterpartijen.. maar die werden allebei maar erg klein op de foto hehe..
We moesten op zoek naar een zogenaamd ‘toppunt’.. dat zijn parkeerterreinen aan de rand van een stad of dorp, waar je info over dat plaatsje kunt vinden en waar vandaan wandel- en fietsroutes starten.. nou, dat was handig en zó gevonden.. 
Op de kaart die er stond, bleek de wandeling die vriendlief op internet gezien had, ook duidelijk aangegeven met blauwe stipjes. Nu dáchten wij even dat er dan ook blauwe stipjes onderweg te volgen zouden zijn.. maar dat was niet zo. Nou ja.. het was allemaal niet zo ingewikkeld hoor.. we deden een soort van achtje.. en begonnen met de slinger om het Fort Prins Frederik, waar we nog nooit van gehoord hadden, laat staan gezien. Op pad dus maar..
Ik zag meteen na het vertrek vanaf de parkeerplaats al een weitje met twee ezels.. ik vond alleen dat dat gaashek daar zo hinderlijk op de foto kwam. Tót m’n oog viel op dat kleine beestje ín dat hek haha.. die wilde er duidelijk op, want hij bleef een hele tijd zitten..
Later kon ik over de heg heen de ezels er ook nog wat beter op krijgen hoor..
Links en rechts van deze rustige weg was er best al het één en ander te zien.. rechts vooral mooie grote boerenschuren, en links staken boven de dijk daar de masten van de schepen die daar klaarblijkelijk achter aangemeerd konden liggen..
En toen kwamen we bij een vaart.. het bleek de gracht rondom het fort te zijn, maar op de kant waren allemaal tuinhuisjes gebouwd.. de één al wat luxer dan de andere..
Aan de andere kant ging een pad de dijk op, volgens de bordjes naar een fietsveer. Ik hoopte het vaartuig te kunnen fotograferen en liep even naar boven. Maar behalve een infobordje met de vertrektijden en een bankje om op te wachten, was er niks te zien.. geen bootje naar de overkant op zondag blijkbaar.. of het wás al aan die overkant, maar niet te zien vanaf hier dus..
Weer terug bij vriendlief en Jaxon beneden, zagen we dat er gewerkt werd aan het fort.. aan de geschutstoren om precies te zijn.. daar stond ook een groot infobord over. Onze route werd nu even wat onduidelijker, aangezien je ook aan de ándere kant van het water verder kon wandelen. We besloten nu nog even verder buitenom te blijven lopen.. het terrein van het fort was eigenlijk niet bij de route inbegrepen, dus was het logischer dat die buitenom zou lopen. En bovendien.. wilden we dat eilandje nog op, dan zou er vast ook nog aan de andere kant een mogelijkheid zijn om over kunnen steken..
Je kreeg zo wel een goed overzicht over de restanten van dat fort Prins Frederik op z’n eilandje.. en we zagen er ook nog meer info over op een behoorlijk gevandaliseerd bordje..
Vanaf 1795 waren er Franse troepen gelegerd in grote delen van Nederland.. in 1809 versterkten deze troepen de kustverdediging, nadat de Engelsen tijdens de Walcherenexpeditie waren binnen gevallen. In het kader hiervan werden er aan weerszijden van het Hellegat (zo heet het water hier hè, vooral bekend ook van het ‘Hellegatsplein, een verkeersknooppunt vlakbij de Haringvlietbrug) twee nieuwe forten gebouwd.. het fort Duquesne bij Ooltgensplaat en het fort De Ruijter bij Willemstad. De twee forten moesten voorkomen dat vijandelijke schepen vanaf het Volkerak naar het Hollandsch Diep voeren. Fort Duquesne, dat later, in 1813, door de Nederlanders werd ingenomen en toen omgedoopt tot fort Prins Frederik, was een aarden gebastioneerd fort met op de binnenplaats een gemetselde toren. De toren heeft drie bouwlagen, is geheel gemetseld van baksteen en de ruimten zijn voorzien van gemetselde gewelven. Het heeft een plat dak vanwege de functie als uitkijk- en geschuttoren. De gevels zijn voorzien van meerdere geschutsopeningen. (*bron Wikipedia)
Zoals we al zagen zijn er in de loop van de laatste 6 decennia veel vakantie- en tuinhuisjes en caravans neergezet, soms mét, vaker zónder vergunning. De gemeente heeft dat heel lang oogluikend toegestaan, maar toen de exploitant failliet ging en de boel een grote bende werd, heeft de gemeente begin 2018 het terrein overgenomen en nu zijn er grootse plannen om van het fort een toeristische trekpleister te maken. Hiertoe zijn een hoop van de (dus vaak illegale) bewoners uitgekocht en hun huisjes afgebroken. Jammer genoeg wordt dat niet altijd meteen ook goed opgeruimd, zo zagen we later, toen we het terrein inderdaad ook nog even op konden middels een houten brug. Daarvoor moesten we een klein stukje zo tussen dijk en water door blijven wandelen, waarbij we nog wat vers geschoren schaapjes tegen kwamen..
Bij deze heb ik wel eventjes gekeken of het niet vast zat met dat koppie in het gaas hoor, maar nee, die gaten waren groot genoeg. Vriendlief was ondertussen het gras langs het water over aan het steken om bij een brug uit te komen dat ons op het fort-eiland zou brengen.. maar dat gras, dat was eigenlijk dus geen gras.. dat waren enorm veel distels! En ik was op m’n blote voeten in m’n sandalen..! hahahahaa! Dus ik nam nog maar even een kleine omweg, naar waar er een olifantenpaadje uit dat ‘gras’ gesleten was. Kiekte nog wel even wat distels daar, want er zaten daar overal érg veel vlinders en da’s altijd leuk om vast te leggen hè..
Ik zag nog wel dat Jaxon zonder vrees meeliep met het baasje dat bruggetje over.. en toen ik even later volgde en ik nog even die mooie boom daar op de foto zette..
.. was ie ook al net zo dapper met baas mee een hele steile krakkemikkige trap opgegaan..
Vriendlief riep van boven dat ik beter omliep, naar de poort die we eerder al zagen, want dat het daarboven vol lag met troep en puin.. óók niet fijn om op je sandalen door te moeten lopen. Dus ging ik inderdaad maar om via het pad.. waarbij ik nog klaproosjes tegen kwam. En bij de poort een prachtige grote pol van een paars bloemetje, dat me bekend voorkomt, maar waarvan me de naam even niet te binnen schiet..
Ook hier zaten vlindertjes op, maar ik was nu even wat meer geïnteresseerd in die poort..
En heyyy.. vriendlief en Jax waren daar dus al!
Samen liepen we het terrein even over.. er waren duidelijk tekenen van werkzaamheden, maar er was ook nog genoeg authentieks te zien..
Nog een vlindertje op die solidago (guldenroede, mooie plant.. heb ‘m ook in de tuin, maar hij woekert wél!)..
Ik las dat alle woningen en caravans op de tweede ring nu weg waren.. nouuu, de bewóners waren weg, maar er lag wel heel veel troep nog van wat ooit die huisjes geweest waren.. jammer hoor. Maar het zal allemaal wel opgeruimd gaan worden nu.. er zijn ettelijke miljoenen voor uitgetrokken om de boel op te knappen, dus het gaat vast wel wat worden..
Wij gingen het terrein, en het eilandje waarop het is, nu weer verlaten (via deze trap die vól met brandnetels stond.. dat was ook weer even opletten geblazen voor mij haha) om onze wandelroute te vervolgen. Dat werd dan nu eerst even een stukje platteland.. daarna zou het het plaatsje zélf nog in gaan.. nog genoeg om hier te laten zien in volgende postjes dus!
Vandaag wil ik alleen nog even (blog-)vriendinnetje Noortje een hele fijne verjaardag toewensen! *smak *smak *smak* ! 
