Een eigenwijze bangebroek!

Ik was dus op wandel met Jaxon, zaterdag 8 september.. we deden de Zilverstadmars vanuit het kleine plaatsje Schoonhoven.. en waren ondertussen buiten de bebouwde kom, in een mooi Hollands polderlandschap dus, beland. Het was echt jammer dat ik elke keer zo moest schrikken en opzij springen voor grote groepen wielrijders.. tja, daar konden zij niks aan doen, en ik gun iederéén hun fijne buitensport-activiteiten natuurlijk, maar met dat dove oortje van mij en met een hond, die van enthousiasme over alle onbekende geurtjes die hij rook, van links naar rechts over dat pad trok, werd het nogal gevaarlijk en ook wel héél vermoeiend wandelen! Ik besloot dus bij de splitsing van de diverse afstanden de 5km-route te gaan volgen, in plaats van de 10.. díé ging nog een heel eind door over dit soort weggetjes wist ik van vorige keren en ik zag de fietsers ook allemaal dié kant op afslaan.. richting de molen..

Bij die afslag gingen wíj dus naar links, over een brug, waar vanaf ik nog een onopvallend modern kunstwerk aan de overkant van de vaart fotografeerde..

Het móóiste ‘kunstwerk’ vond ik echter die molen natuurlijk.. kwam er dus helaas niet dicht langs, maar zo vanaf een afstandje staat dat toch geweldig mooi in het landschap hè..

.. in het geitenweitje ervoor stond er toevallig net zo’n sikje helemaal apart te poseren voor mij hehe..

Er volgde hierna tóch nog een klein stukje polderweg.. íéts breder, maar ook iets drukker met verkeer, gemotoriseerd ook. Maar wat ik toen in de verte aan zag komen, was niét gemotoriseerd.. een hele stoet paard en wagens! Oei.. ik had natuurlijk wel die bangebroek (voor alles op vier poten/benen, behalve (de meeste) honden hehe) bij me.. en zoals te zien is had ik maar een beperkte ruimte om opzij te gaan. Aan de kant waar we liepen alleen een smalle grasberm waarachter een brede sloot liep.. en aan de overkant van de weg was het eigenlijk hetzelfde.. daar waren nog wel wat uitritten vanaf boerenerven, maar daar stonden bij praktisch allemaal al flinke waakhonden hevig naar Jaxon te blaffen..! Ik ‘parkeerde’ die hond dan maar alvast een flink eindje het gras in.. want ja, die karren, met mensen in een soort van toepasselijke ouderwetse kledij erin.. die wilde ik natuurlijk wel graag even op de foto zetten hè! Nou.. het luide geklikkerdeklak van die hoeven op dat asfalt was voor Jaxon blijkbaar de druppel die de emmer deed overlopen.. de eerste wagen was nog niet bij ons, of ik voelde ineens een enórme ruk aan de riem.. en het scheelde niet veel of ik was de sloot in gekatapulteerd..! Schrikken!! (je ziet de meisjes achterin één van de wagens naar die achteruit bokkende angsthaas van een hond kijken..!) Met veel moeite probeerde ik die hond kalm te houden.. en ondertussen nog te redden wat er te redden viel aan foto’s maken.. maar zo van achteren is dat wel een beetje minder leuk hè? Uiteindelijk lukte het me die hond toch even stevig op z’n plaats te zetten en kon ik toch ook nog een wagen van voren op de foto nemen.. maar dat duurde jammer genoeg niet zolang en dus liet ik het fotograferen verder maar..

Pfff.. wat een gevecht op de vierkante halve meter was me dat.. het zweet stond op m’n rug, toen we even later verder konden wandelen en eindelijk bij de afslag naar links aankwamen, over de sloot heen. Waren we hier maar een paar minuten eerder geweest..! dan had ik Jaxon wat verderop even vast kunnen zetten aan het plaatsnamenbord..

Hij was er nog steeds niet gerust op dat die paarden niet terúg ook zouden komen hè hahahaa! Maar nee.. en de route ging verder.. en over het minst interessante stukje ook nog eens, een bedrijventerrein. Gelukkig niet zo groot en we konden allebei eventjes bijkomen van de doorstane emoties haha. Het eerste wat ik kiekte hierna waren prachtige knalrode dahlia’s in een voortuintje.. want ja, we hadden weer een woonwijk bereikt.. een mooie groene, met veel water..

We bleven aan de rand ervan.. het ging op een groen paadje buitenom aan.. en ik herkende het van een vorige editie van deze tocht.. tóén hadden we het vanaf de andere kant moeten volgen. Een pad met véél houten bruggetjes.. nou ja.. ik zou wel zien hoe dat zou gaan met Jax hè..

Nou.. die bleef meteen al stokstijf staan.. oh oh! maar het was helemaal niet voor dat bruggetje..

.. het was voor die speciale eenden daar net vóór, zogeheten barbarie- of muskuseenden! Die vond ie blijkbaar maar raar.. tja, het is een apart hondje hoor, deze rooie hahahaa!
Er werden veel honden uitgelaten op het pad.. dat was gunstig want díé vond Jaxon wel interessant en dan vergat ie z’n bruggenangst hehe. We konden dus vrij rustig het paadje verder af wandelen.. en ik kon op m’n gemakje rondkijken en foto’s maken van het landelijke uitzicht..

Aan het einde van het pad ging het een klein stukje door de woonwijk heen en daarna kwamen we weer bij de provinciale weg uit die ik eerder een eindje verderop overgestoken was.. nu moesten we natuurlijk weer terug, richting het centrum van Schoonhoven. Vond het wel apart te zien dat het hier eerst Schoonhoven uitging (in welke gemeente lag die woonwijk dan waar we net dat hele paadje langs gevolgd waren?), om er aan de overkant meteen weer in te gaan..!
De originele route ging nu over een groot parkeerterrein bij een uitvaartcentrum en dan aan het einde daarvan een bruggetje over, waarna je naar rechts het dijkje moest volgen tot aan de startlocatie..

Maar dat laatste deed ik dus niet.. ik ging rechtdoor.. echt richting het centrum. Waarbij ik meteen al een paar heel verschillende gevelbeelden tegenkwam (kon er helaas geen info over vinden, wellicht particuliere initiatieven?)..

.. alvorens we bij de kerk uitkwamen..

(sorry.. tegenlicht hè) Dit is de Grote of St. Bartholomeüskerk, vermoedelijk in de 13e of 14e eeuw gebouwd als kruiskerk. In 1658 is ie verbouwd tot hallenkerk en voorzien van zuilen in Dorische stijl. Na de Reformatie in de 16e eeuw werd het een protestante kerk en werd ook de toren toegevoegd. De katholieken bouwden toen een andere kerk (aan de Wal) die ze ook weer Bartholomeüskerk noemden.
In de 19e en 20e eeuw is er veel verbouwd en gerenoveerd aan de Grote kerk.. vooral binnen, maar ook de toren was een groot probleem, die helde enorm voorover. In de jaren ’20 van de vorige eeuw is de kerk even gesloten en is die gerenoveerd. In de jaren ’80 heeft er nogmaals een grootscheepse renovatie plaatsgevonden.

Ik wandelde erlangs en zag nog een apart kunstwerk staan, het bleek een bevrijdingsmonumentje te zijn..

Maar toen was ik waar ik wezen wilde.. de Haven en de Dam van Schoonhoven, het echte centrum dus. En meteen al zag ik dat leuke beeldje van ‘de zilversmid’ staan, een beeld in brons uit 1979 van de hand van Ineke van Dijk..

Het staat recht voor de Waag uit 1617, waar tegenwoordig een brasserie in gevestigd is..

Prachtig oud gebouw, wat vooral aan de zijkanten nog goed te zien is. Verderop zie je hier vandaan het Zilver Museum.. dat kon ik nu niet bezoeken, honden mogen er niet in hè..

Maar ik was meer uit op koffie nu eerlijk gezegd hehe.. en ik had hier bij de Waag al vaker koffie gedronken. Tóen hadden ze er een heerlijke cheesecake bij.. en ik hoopte dat ze dat nog steeds zouden hebben want die had me echt heel goed gesmaakt. En jawel.. de vriendelijke mevrouw van de bediening bevestigde dat die er inderdaad nog steeds was.. mjammie! m’n keuze was gemaakt hehe.
Het was lekker om even van de voeten te zijn.. Jaxon maakte het zich, na wat te drinken te hebben gekregen,  ook gemakkelijk op de houten vlondervloer van het terras. Het was op deze zaterdagochtend (bijna middag! bepaald niet snel gelopen!) gezellig druk in het kleine centrum en ik had dus genoeg te zien ondertussen. Verderop, iets voorbij de hoek van een zijstraat dat écht een winkelstraat is ( maar ik kwam niet om te shoppen dus die zou ik overslaan hehe), zag ik een enorme grote reclame-hond staan.. knalgeel! En ik bedacht me dat als we strakjes na de koffie door zouden gaan, ik Jaxon even bij dat beest zou laten poseren.. leek me leuk! 🙂

Maar natúúrlijk werkte die eigenwijze hond niet mee.. ik had het kunnen weten! Hij vertikte het echt om wat dichterbij die hond te gaan staan.. en zitten kon ik helemáál wel vergeten..! Maar ik zou ik niet zijn als ik dan tóch wat probeerde hè.. niét met echt het gewenste resultaat, maar dat eigenwijze manneke moet natuurlijk ook niet altijd z’n zin krijgen natuurlijk.. wordt ie alleen maar nóg eigenwijzer van..!
In een volgend postje het laatste stukje, dat nog heel wat moois in petto had.. en waar Jaxon ineens tóch nog netjes zou poseren.. alleen niet bij een knalgele hond! hahahaa!

En oh ja.. de uitslag van de fotopuzzeltocht in Dordrecht is bekend.. de zussies en ik hadden alles goed gevonden.. én de juiste combinaties bij elkaar gevonden! Zussie ardnas en ik werden zelfs nog geciteerd in de column.. altijd grappig om je naam in de krant te zien hè hahahaa! Helaas wel geen prijs gewonnen.. maar daar doen wij al nooit voor mee! (*fotootje hiernaast was van het huis met het rode luik dat we moesten zoeken.. Huis De Sleutel.. van de voormalige brouwerij De Sleutel!)