Uit en thuis..

Vrijdag de 19e oktober waren dus de eerste klimvrienden aangekomen.. om 9.00u ’s morgens kwamen ze de camping op rijden.. wij zaten juist aan het ontbijt. Ze installeerden hun campertje op de plek naast de onze.. nou jaaa.. heel veel valt er aan een camper niet te installeren natuurlijk.. de stekker in het stopcontact en het dak omhoog om onder te kunnen slapen. Ze hebben ‘m ook niet meer van z’n plaats gehaald hoor.. konden steeds wel met ons of iemand anders meerijden naar de rotsen.. óf ze gingen lopend. We dronken daarna samen koffie en ik vertelde, dat vriendlief en ik bedacht hadden, dat als hij wilde gaan klimmen waar ik met die verrekte knie niet kon komen, ik wel gewoon op de camping zou blijven met Jaxon. Als dat niet te vaak zou zijn, kon me dat niet schelen hoor.. het wás per slot een klimvakantie en iemand die z’n sport graag uitoefent moet dat kunnen doen natuurlijk. Al zéker als het zulk mooi weer is!

Nou.. de vrienden waren niet zo vroeg gaan rijden om deze prachtige vrijdag onbenut te laten.. en als Jax en ik toch niet mee gingen, dat konden ze wellicht wel weer eens op de Aiguille gaan klimmen? Dat is inderdaad een rots waar ik zelfs met twee góéde knieën niet kan komen.. en Jaxon ook niet, al zou ie het willen. Het laatste stukje van de aanlooproute bestaat namelijk uit een hele grote heel gladde steen, waarover je je aan een staalkabel die ernaast hangt, omhoog moet trekken. Niet te doen voor niet-klimmers!
Ooit hebben we eens een alternatieve aanlooproute uitgeprobeerd.. in 2012 was dat.. toen hadden we Axel nog. Maar die route bleek geheel overwoekerd en uiteindelijk kwam je nóg bij een heel lastig stukje uit.. als ik de foto die ik toen maakte, van vriendlief die Axel liet zakken langs de rotsen, nu weer zie, snap ik nóg niet hoe ik dat gedurfd heb..!

Om een uur of half 12 vertrokken de klimmers dan wandelend naar die Aiguille.. en Jaxon en ik bleven bij de tent. Jax vond het eerst maar raar dat de baas zónder hem wegging.. maar het was weer zó warm, dat ie op een gegeven moment maar lekker ging liggen slapen. Ik zat even een cryptogrammetje te maken, toen m’n oog viel op een boomstronk die half achter de tent stond.. er groeiden heel wat paddenstoeltjes op! Goh.. zó warm en dan toch nog een écht herfstvakantiegevoel hahahaa!

Ik had aan vriendlief gevraagd of ie met z’n smartphone wat klimfotootjes wilde maken.. kwestie van daar zelf toch nog wat van te kunnen zien.. en ook om te láten zien hier.. hij deed z’n best hehe..

Maar ze bleven er niet al te lang hoor.. de wandeling erheen had bijna een uur gekost.. alsmaar omhoog! En van een hele dag reizen word je natuurlijk ook best vermoeid..! De warmte speelde hen ook wel wat parten.. vriendlief had zelfs te weinig water mee naar boven genomen, maar daar konden de vrienden wel een mouw aan passen.. beetje van hun voorraad overgieten in vriendliefs waterfles en hij was weer voorzien! Enfin.. als laatste maakte hij nog een foto van het mooie uitzicht.. jammer genoeg kun je de camping daar niet op zien hoor, die ligt achter die donkere heuvel daar linksvoor..

Ik vond het achteraf wel fijn dat ze niet zo heel laat weer terug kwamen.. meer dan op m’n stoeltje bij de tent en een beetje daarbij rond huppelen kon ik niet doen.. ik kon die sterke hond immers helemaal niet houden als ik met hém een stukje had willen/moeten(!) wandelen hè. Was al blij ook dat ik niet naar de wc had gehoeven.. die angsthaas had de hele camping bij elkaar geblaft dan als ie alleen was achter gebleven..! We zouden daar voor een volgend keer toch iets anders op moeten verzinnen. Maar voorlopig was deze eerste dag met de vrienden toch goed verlopen. De volgende ochtend was er een ‘boerenmarkt’.. en ook een ‘manifestatie’ als we de mededeling op de ‘verboden te parkeren-borden’ in het stadje goed begrepen. Die markt.. die gingen we ’s morgens met z’n allen eens bekijken..

De vrienden kochten wat pruimen bij een groentekraam..

.. en wij stonden dan geduldig te wachten hè hehe..

Ik probeerde nog wat straatfotografie.. of portretfotografie.. of hoe heet het, maar ik ben daar echt niet goed in..

En toen wandelden we, nadat we nog even bij het klimwinkeltje waren wezen kijken, weer terug naar de camping. Omdat ik het steile voetpaadje naast de weg maar lastig vond met die knie, nam ik liever een trapje, waardoor ik eerder boven bij de brug was dan de rest hehe. Had ondertussen wel al afscheid genomen van m’n linkerkruk hoor.. die was niet meer nodig, ik kon me met alleen de rechter wel redden..

Die zaterdag werd koers gezet naar het klimgebied van Ubrieux.. één van de twee gebiedjes waar ik ook kon komen, aangezien dit direct aan de weg ligt. Je kúnt ook naar stukken die wat hoger liggen wandelen, maar daar ga ik al járen niet meer mee naar toe, omdat die paadjes zó uitgesleten zijn, dat ze me veel te steil zijn geworden.. en élke keer op je gat naar beneden glijden kost je je broeken hè! Het stukje beneden is voor mij leuk genoeg.. en voor de klimmers gelukkig ook. Dus ik ging lekker op m’n stoeltje onder de olijvenbomen zitten, samen met Jaxon, die algauw een tak vond om op te knagen, en kon nu voor het eerst ook ‘live’ wat klimwerk zien.
Een klein probleempje was voor mij wel, dat ik nauwelijks op m’n hurken kon zitten en dús kon ik niet wildplassen. En ik móést natuurlijk wél..! Nu staat er bij dit klimgebied een wc-tje.. en klein stenen hokje met een soort van chemisch toilet erin. Maar dat ding is daar ooit neergezet en dankbaar in gebruik genomen en vervolgens is er nooit meer wat aan gedaan qua legen of schoonmaken.. dus je kunt je wel voorstellen hoe dat toiletje eruit ziet.. offe, doe maar liever niet!! Ik móést er wel gebruik van maken.. kon aan de deurknop hangend boven dat gat m’n behoefte doen.. maar ik keek zéker niet om..! gelukkig lag die viezigheid er al zó lang, dat het niet eens meer stonk..!!! yuck yuck yuck.. niet meer aan denken! hahahahaaa!

Enfin.. na een paar uurtjes klimmen werd er weer ingepakt.. en vriendlief ging even met Jaxon naar het keienstrandje bij de rivier aan de andere kant van de weg.. ik gaf ‘m m’n cameraatje mee om wat fotootjes te schieten daar.. over die keien lopen ging ik me niet aan wagen..

Ik maakte trouwens de auto eventjes geschikt voor passagiers achterin.. de vrienden waren héén gaan lopen, daar hadden ze zin in en het is best een leuk wandelingetje.. ik heb die ook heel geregeld met Axel gedaan. Maar wij konden de hondendeken ( zo eentje die tussen alle hoofdsteunen ‘hangt’ en een soort van hok van je achterbank maakt hè) van de achterbank halen en Jaxon in de bagageruimte doen hè.. konden ze terug meerijden.. we moesten allemaal naar de supermarkt, want we zouden barbecueën die avond.. en dan konden we de boodschappen een beetje op elkaar afstemmen. Je mag in zowat heel Zuid-Frankrijk niet meer barbecueën in verband met bosbrandgevaar, maar met gasbarbecues mag het wel. Wij hadden er al eentje, de vrienden kochten er speciaal eentje.. dus die moesten we wel een keertje inwijden natuurlijk hehe.

Het was gezellig.. maar onder het eten hadden we de hele tijd muziek e.d. vanuit het stadje horen komen.. wellicht van die ‘manifestatie’? Dus toen alle lekkers op was en de boel afgewassen, wandelden we eens naar het centrum om te zien wat er gaande was. Maar we waren te laat denk ik.. want er wás wel iets van een ‘podium’ maar daar gebeurde niks meer. De enige voorstelling die we te zien kregen was van een stel zwerfhondjes, die uitmaakten wie de baas was door elkaar constant te bestijgen..! hahahahaa! (en nee, daar heb ik geen foto van gemaakt! :-P)

De volgende dag was het zondag.. er waren de avond daarvoor nog weer een paar vrienden aangekomen, het gezinnetje met de twee kleine kindjes. Ze kwamen er bij het opzetten van de tent achter, dat ze de haringenzak vergeten waren. Gelukkig hebben wij altijd haringen genoeg bij ons, dus we konden hen uit de brand helpen. We zouden die zondag nog een keer naar de Ubrieux gaan.. en zij zouden zich bij ons voegen, maar op hun eigen tempo hè.. met twee kleine kindjes gaat het allemaal niet zo snel natuurlijk.. en dat geeft ook niet, het is vakantie voor iets! De vrienden reden nu, na de gezamenlijke koffie op de camping, meteen met ons mee, dus waren we tegelijk weer bij de rotsen..

.. onder de olijfbomen dus..Er werd weer naar hartenlust geklommen..

( en nee.. ik vind dat niet eng om te zien.. mooi juist!) De jongere garde arriveerde wat later ook en ook zij gingen er tegenaan.. met af en toe, middels wat ombouwen van het touw, meer spelen voor die kleintjes, door er een schommel van te maken dus..

Een heel gezellige dag.. zó fijn dat ik hier ook bij kon zijn! Maar ja.. de mogelijkheden van het onderste stuk van de Ubrieux waren hiermee wel zo’n beetje uitgeput.. de volgende dag zou het dan weer eens een dagje camping voor mij worden. Zondagavond kwamen de laatste vrienden, die deze klimvakantie mee kwamen genieten, aan.. nog een echtpaar en er reed nog een alleenstaande man met hen mee.. en een vader met (tiener-)zoon kwamen die dag ook nog aan. Een gemêleerd, maar heel leuk gezelschap hoor! En niet té groot.. daar schort het nog wel eens aan in deze vakantie.. en dan breekt het meestal tóch op in kleinere groepjes.
Na het ontbijt (vriendlief zit op deze foto nog lekker even aan de yoghurt hehe) werd er eerst weer samen koffie gedronken op de camping.. ik vond het echt gezellig dat dat zo, zonder overleg, gewoon gedaan werd, in plaats van het meer gebruikelijke koffiedrinken bij het klimgebied. Het was voor mij wel veel gezelliger zo hè! En des te korter bleven ze daarna dan weg natuurlijk, want ja.. er ging die dag geklommen worden bij Baume Rousse.. daar zijn de klimrotsen te bereiken middels een hoop geklauter over grote rotsblokken.. niet te doen voor mij dus.. Maar ik had toch al met vriendlief afgesproken, dat híj deze keer Jaxon mee zou nemen.. die ligt bij de rotsen toch altijd vast aan een lang touw.. we hadden het idee dat dat weinig problemen zou hoeven geven. En dan had ik letterlijk en figuurlijk m’n handen vrij hè.. kon ik wat meer doen dan alleen maar bij de tent op m’n stoeltje zitten. Het bleek een schot in de roos! Vriendlief maakte voor mij weer wat fotootjes in het klimgebied.. van het bevriende echtpaar dat pas was aangekomen onder andere en ik zag die hond zalig liggen slapen onderaan de rotsen..

En ik besloot op m’n gemakje naar de supermarkt te gaan wandelen voor de boodschappen.. beetje oefenen met die knie door vooral ook in beweging te komen hè, zoals de dokter aangeraden had. Maakte er een soort van sightseeing-tourtje van hoor.. en ik kwam zelfs op plekken waar ik nog nooit geweest was.. zoals in de tuin van het hôtel de ville..Het was ook niet veel bijzonders hehe, maar ik moest er diverse trapjes voor op en af, dus training hè hahaha..

Er pal tegenover zit op een opvallende gevel een herdenkingsmonument..

De grote platanen langs de hoofdweg vind ik altijd een fotootje waard..

Ik sloeg linksaf bij de oude waterpomp..

.. het huis erachter is een renovatieproject dat al tientallen jaren duurt.. het hangt compleet scheef opzij en die zijgevel houdt het alleen door de vele muurankers die erin geslagen zijn! Maar ik liep door naar het klooster.. het voormalig Ursulinenklooster waar ook het kerkje bij hoort.. zo mooi in al z’n soberheid.. met dan die extravagante toegangspoort..!

Enfin.. de rest van het (probleemloze!) wandelingetje komt in een volgend postje.. dit wordt alweer veel te lang! Fijn weekend allemaal!