Byebye Maria! :-)

Tijdens onze zondagochtendrit langs een paar heel mooie plaatsjes, Vogüé en Balazuc, vervolgden we onze weg door een mooie vallei en kwamen toen langs nóg een plaatsje dat er wel interessant uitzag.. Largentière. Er was ook nog eens meer dan genoeg parkeerruimte onderaan een rots waar bovenop een Grieks aandoend gebouw stond.. met van die pilaren. Ik las later op internet dat het het in neoclassisistische stijl gebouwde gerechtsgebouw was. Er was bij de parkeerplaats ook een openbaar toilet waar ik even gebruik van ging maken.. heel net gebouwtje, dat maak je weleens anders mee in Frankrijk! (maar hey.. je kúnt altijd, er zijn altijd overal wel openbare toiletten te vinden.. daar zouden ze in NL nog wel een voorbeeld aan kunnen nemen!) Via een brug  wandelde je door een poort het stadje in.. over het water zag je het kasteel boven aan de berghelling boven alles uittorenen..

Het was ook weer een schattig oud plaatsje.. véél minder druk dan die vorige twee, maar het was inmiddels dan ook al geen ochtend meer, dan zit elke rechtgeaarde Fransman aan tafel hè haha. We zagen hier al tekenen van de Tour de France, zelfgemaakte versieringen in de vorm van fietsjes.. en die gele en paarse vlaggetjes zullen daar ook wel mee te maken hebben.. want die hadden we op veel meer plaatsen al gezien..

Enfin.. we liepen dus een mooi rondje.. maar de trappen naar het kasteel lieten we voor wat ze waren hoor.. dat waren wel érg veel treden.. daar vonden we het te warm voor worden! We liepen via dezelfde brug weer terug naar de auto.. en reden daarna de weg verder uit, die slingerde behoorlijk omhoog, zodat we eerst uitzicht kregen op de daken van het plaatsje.. en het kasteel en gerechtsgebouw kwamen we op ooghoogte langs, maar dat was vanuit de auto lastig vast te leggen, dus dat liet ik maar..

We hadden brood mee.. dus we gingen eens uitkijken naar een leuke picknickplaats. Dat was nog niet zo eenvoudig hier. Maar toen reden we een brugje over en zag ik beneden een keienstrandje.. dát zou handig zijn.. dan kon Jaxon lekker even het water in als wij picknickten. Vriendlief sloeg meteen het behoorlijk smalle pad evenwijdig aan dat watertje in.. en gelukkig was er algauw een kleine uitsparing naast dat pad waar de auto net kon staan. Nu nog bij dat water zien te komen.. nouuu, dat was voor Jaxon geen probleem.. die stond al in het water voordat ik m’n autoportier dichthad. Vriendlief kon met veel moeite de steile oever ook afkomen.. maar voor mij was het onbegonnen werk.. echt heel erg steil en niks om me aan vast te houden? nee, dat kon ik niet. Ik zei tegen vriendlief dat ik vanaf de brug even een fotootje zou nemen.. en dat Jax ondertussen al lekker even kon afkoelen in dat water.. maar dat we voor de picknick toch nog even verder moesten zoeken hoor!

Even later zaten we allemaal weer in de auto, maar keren was niet te doen.. en dus reed vriendlief het paadje langs het water verder uit.. in de hoop dat verderop de oever wat lager zou worden. Feitelijk werd die eerst alleen maar hoger.. maar toen ie tóch wat lager werd, maakte het pad een bocht en.. moesten we door het water heen..! Omdat ik van boven vandaan niet zo goed kon zien hoe diep dat was, schrok ik wel even, maar voordat ik het wist, had vriendlief al gas gegeven en waren we aan de overkant in no-time hahahahaa.

Aan die kant was ook weer een keienstrand, maar dat konden we héél gemakkelijk oplopen hehe.. dus dat werd de picknickplek.

Jax kon hier ook weer lekker het water in.. ik weet niet waar ie naar kijkt.. wellicht naar de visjes, want die zaten er genoeg..

Het was echt even een genoeglijke lunchpauze hehe.. en toen we later doorreden bleek dat we aan de rand van een bekend plaatsje uit waren gekomen.. Lussas. Niks bijzonders, maar we waren hier ooit ook voor een mei/klimvakantie geweest.. en op zoek naar een camping een paar dagen hiervoor, waren we hier ook langs gereden. Tóéndertijd was het hier heel betaalbaar.. nú was het zó duur geworden, dat we, als we er waren gaan staan, voor één nacht hetzelfde hadden moeten betalen als we nu op de boerderijcamping voor drié nachten betaalden..!! ongelofelijk hoor, die prijzen!

Enfin.. we reden nu gewoon door.. het ging weer omhoog (logisch.. want we lieten het water achter ons.. water stroomt altijd diep beneden in het dal hè.. dat heeft dat dal waarschijnlijk ooit uitgesleten hehe).. de uitzichten werden weer mooier.. we zagen nog een stuwmeer beneden.. met een monumentje voor de verantwoordelijke ervan langs de weg..

En toen zagen we in de verte een vreemde vierkante toren.. wist niet of het iets heel ouds was of uit meer recentere geschiedenis. Maar wat de ‘bonk’ eronder was, konden we helemáál niet zien. Omdat we nieuwsgierig waren reden we richting dat ‘ding’.. dat moest dan wel weer over vrij smalle weggetjes hehe. Het bleek in een dorpje te zijn dat Mirabel heette.. de toren stamde uit WO II.. de ‘bonk’  eronder was bemoste rots zo te zien..

Het ging nu,  richting Saint Germain waar de camping was, allemaal naar beneden.. eerst weer over een smal asfaltlintje, later werd de weg wat breder. Kon er ook nog rijdende weg een Romeinse brug vastleggen..

Het werd onze laatste avond op deze camping hoor.. de volgende dag zouden we weer eens gaan verkassen. Dus die maandag zeiden we Maria gedag..

.. en we besloten tot een wat meer spectaculaire route.. namelijk dwars door de ‘Gorges de l’Ardèche. Deze rivier heeft al kronkelend een prachtige vallei uit de rotsen uitgesleten.. héél erg toeristisch, dat wel.. dus in het begin reden we nog veel door, om zoveel mogelijk touringcars achter ons te laten ( er zit er op de foto toch nog eentje vóór ons hè hahaha). We werden gadegeslagen door een roofvogel vanuit de lucht..

( de overbekende Vallon Pont d’Arc)

Maar we bleven niet de héle tijd doorrijden hoor.. er zijn in deze gorges allemaal prachtige uitzichtpunten ingericht, met zicht op de rivier (met de véle kajakkers op het water ervan!) en de overweldigende omgeving en het was al lang geleden dat we hier nog eens waren, dus ik wilde ’t zo af en toe toch ook even rústig vastleggen allemaal..

Bij elk uitzichtpunt stond een stenen paal met de naam van het betreffende uitzichtpunt en op de grond stond in een steen de loop van de rivier weergegeven en aangegeven waar alle uitzichtpunten waren en wáár jijzelf je bevond op die kaart.. heel mooi.. toen vriendlief en ik hier zóveel jaar geleden deze route ook eens gereden hebben ( met Lennox was dat toen nog, dus in de jaren ’90 van de vorige eeuw hehe), was dit er allemaal helemaal nog niet.. tóén stond je met gevaar voor eigen leven op kleine uitwijkplekken naast de weg op rotsjes uit te kijken over al het moois!

Het mooist waren natuurlijk de punten waar je een volledige lus in de rivier kon zien..

Maar de natuur rondom was ook schitterend.. de vele geelbloeiende sedums trokken heel wat vlinders, waarbij ook hier de koninginnenpage niet ontbrak. Ik kon er hier eentje al wat beter vastleggen dan eerder in Balazuc.. maar er zaten er híér dan ook genoeg om uit te kiezen hehe..

Bij dit punt kon je zien hoe de rivier in de verte de rotsen achter zich kon laten en rustig verder de vallei in kon stromen.. op die rotspunt daar links van het midden was het laatste uitzichtpunt..

Daar stopten we ook nog even.. hier was een soort van uitkijktoren gemaakt, klein trapje op. Niet écht nodig om alles goed te kunnen zien, maar ach.. als het er dan toch staat ga ik erop ook hehe (alleen jammer van die ergerlijke slotjes aan het staaldraad.. echt een vervelende hype hoor!)…

En zo kwamen we dan de gorges uit.. we vervolgden onze weg en moesten even later middels een grote tuienbrug de Ardèche over..

Vanaf de brug zag je in de verte nog de rotsen van de gorges..

Wij waren op weg nu naar onze volgende bestemming.. een camping bij het plaatsje Goudargues… in de streek van de Gard. Dit was de plaats waar we in de meivakantie heen hadden willen gaan, maar omdat toen de Mistral hier zo hard waaide en het daardoor noordelijker in Frankrijk aangenamer weer zou zijn, zijn we toen naar de Vogezen gegaan hè. Maar dat Goudargues had een heel leuk plaatsje geleken om eens een weekje te gaan kamperen.. dus wilden we er nu toch eens een kijkje gaan nemen. Er waren meerdere campings in de buurt.. maar vriendlief had er op internet eentje gezien die hem wel heel erg leuk leek.. Camping Rétro.. en daar kwamen we inderdaad ook terecht.. zij het met moeite. Maar dat is weer voor een volgend postje verder allemaal hè! Ik ben vanochtend weer eens even naar m’n geboorteplaats Dordrecht.. want er is weer een fotopuzzeltocht door de plaatselijke krant uitgeschreven.. de zussies en ik gaan een eerste poging wagen die tot een oplossing te brengen! haha! Wish us luck!