Zagen we sterretjes?

Zondag de 23e juni pakten we dus op ons gemakje in, terwijl er ook koffie gezet werd om bij de broodjes (die we in Domfront nog even bij de bakker haalden) in de auto op te drinken. We zouden naar het zuiden van Bretagne rijden.. heel lang geleden ging onze eerste Bretagnetrip naar de Golfe de Morbihan en we wilden de grootste plaats daar, Vannes, eens terugzien want we wisten er helemaal niks meer van. Maar éérst reden we dus naar een plaats die op de wegenkaart zelfs twéé sterretjes kreeg, Fougères. Een wat grotere plaats, maar we volgden, daar aangekomen, gewoon maar bordjes naar een parkeerterrein.. makkelijk. Er stond daar een plattegrond.. ik zette ‘m op de foto, maar feitelijk bekeken we hem niet goed.. en dat hadden we beter wél gedaan. Want dan hadden we gezien dat de stad in wezen uit twee delen bestond, een hoog en een laag gelegen. Achteraf hebben we volgens mij (door omstandigheden en tijdgebrek) alleen het hogere veel minder interessante gedeelte gezien, wat wel jammer is. Maar aaach, dan hebben we natuurlijk een reden nog eens terug te gaan hè! In eerste instantie wandelden we toevallig wél precies zoals de route op dat bord aangaf.. omhoog (middels trappen en omhoog lopende straten), naar wat dus het hoger gelegen centrum was.

Langs een bakker waar het personeel er wel erg sprookjesachtig uit zag hehe, langs mooie oude gebouwen waar ik ook al uithangbordjes kon kieken, kwamen we als vanzelf uit bij het prachtige pand waarin het theater, Théatre Victor Hugo, oorspronkelijk uit de 14e eeuw, aangepast in  de 18e eeuw en in 2001 volledig gerenoveerd, gevestigd was..

Op deze vroege zondagmorgen was het hier wel uitgestorven.. we wandelden door vrijwel lege straten, richting de opvallende kerk die overal bovenuit stak, de Saint- Léonard, en we zagen, toen we zijstraatjes in keken, dat we inmiddels dus al vrij hoog waren..

Ik kiekte in die hoofdstraat met de vrolijke vlaggenlijntjes ook nog wel de nodige ándere opvallende panden..

.. maar die kerk trok wel. Deze 12e eeuwse kerk, gebouwd door monniken uit Pontlevoy (een plaatsje dat we opmerkelijk genoeg (want: ik las deze info pas thuis) veel later deze vakantie nog zouden gaan bezoeken!) op het plateau van het hogere gedeelte van de stad, met uitzicht op het kasteel. Het werd herbouwd van 1407 tot 1636 in een flamboyante gotische stijl om te voldoen aan de eisen van de bevolkingstoename die de stad toen ervoer. Leeggeroofd tijdens de Revolutie werd de kerk in de 19e eeuw grondig gerenoveerd en voorzien van een nieuwe hoofdgevel. (*bron Wikipedia) Vond die voorgevel, met prachtig bewerkt rozet, dan ook erg mooi..

Meteen naast de kerk was een hek naar een openbare tuin.. het stond aanlokkelijk open, dus we besloten even te gaan kijken. Vriendlief liep voor me uit met Jaxon naar binnen, maar die leest dan ook nóóit bordjes..! Ik wel, en vooral bij parken en tuinen.. ik zag al snel dat die tuin dus niet toegankelijk was voor honden. Dat is wel vaker hè.. blijkbaar denken ze dat die honden altijd de boel kapot graven of volsch*ten en dat alle bazen dat maar goed vinden.. ik weet het niet precies, maar ongeveer 70% van alle parken zijn verboden voor honden is mijn ervaring. Ik liep even wat harder door om vriendlief te waarschuwen, dat Jax daar dus niet mocht zijn.. zij gingen dan al snel richting een uitgang..

Ik maakte m’n rondje in die mooie tuin wel even af.. we zouden elkaar daarna wel weer vinden..

Er was ook kunst te zien in het park.. ik vond vooral die knalgele reuzen-kaplaarzen leuk.. en het denkende hoofd, helemaal opgebouwd uit schijven, op een sokkel..

 

Maar toen kwam ik achteraan het park uit dat uitkeek over het lagere stuk van de stad en wat zag ik..

.. wow! wat een kasteel! Met helemaal zo’n muur errond en dan al die torens..!

Het leek alleen wel erg ver hier vandaan ( zou dus later pas zien dat dat réúze meeviel pff).. zouden we er nog heen kunnen? Ik wandelde al wat sneller het park weer uit waar ik zowaar nog een klein watervalletje zag hehe.. alleen was deze niet natuurlijk, maar aangelegd..

En toen was ik vriendlief dus even kwijt! Lang leve de gsm.. ik belde hem en hij bleek al een stukje terug gelopen te zijn en zat op me te wachten daar.. ik ging ‘m snel achterna, om ‘m te vertellen van dat kasteel aan de andere kant. We twijfelden, maar vriendlief was bang dat het allemaal wel erg veel tijd in beslag zou gaan nemen en we moesten natuurlijk nog verder hè.. om ergens ons tentje opnieuw op te gaan zetten. Dus besloten we maar terug te gaan naar de auto. Achteraf een slecht besluit dus, want we misten nu het allermooiste van Fougères, dat waar het die twee sterretjes mee verdiend had op de kaart, maar goed, zoals ik al schreef.. we gaan vast nog weleens terug om dat goed te maken. Langs het ruiterbeeld ging het nu.. en langs een paar deuren dat geen deuren waren hehe. En bij de bakker werd nog even een vers stokbroodje gescoord bij die elf haha!
Terug bij de auto was het instappen en wegwezen en ging het dus richting het zuiden van Bretagne. Onderweg werd er gepicknickt langs de route, onder een afdakje, maar hoewel de lucht de hele dag al vrij sombertjes was, was dat niet echt nodig, want het bleef wel droog.
Vriendlief had op internet een kleine camping gevonden bij het plaatsje Rochefort-en-Terre, dat de aanduiding ‘Petite cité de caractère’ meekreeg.. da’s nooit slecht en we waren dus al eens nieuwsgierig. De camping was géén ‘municipal’ en meteen dus al een stukje duurder dan die in Domfort, maar dié was zélfs voor een gemeentelijke camping, ook wel uitzonderlijk goedkoop geweest (€8 per nacht..!), dus er kon wel wat meer vanaf. En zó duur was het nou ook weer niet hoor.. voor zo’n mooie bloemrijk aangelegde camping, zowel in bakken als als afscheiding tussen de kampeerplaatsen waren overal dus vrolijke kleuren te zien. Die plaatsen waren niet al te vlak.. er was een poging gedaan ze wat vlakker te máken, maar de hele camping lag tegen een helling aan, dus dat merkte je toch nog wel. Maar heb er toch redelijk geslapen hoor. We hadden de wing meteen maar méé opgezet, want de weersvoorspelling voor de volgende dag was niet zo goed en aangezien we de kookspullen buiten neer moeten zetten als we met de kleine tent op stap zijn, moesten we die toch droog zien te houden hè!

Voorlopig was het nog droog echter, én een lekkere 24 graden.. en na het avondeten besloten we alvast eens een uitgebreid kijkje te gaan nemen in dat mooie dorpje. Kon een traditionele plaatsnamenbord-selfie maken, maar echt.. het viel me weer niet mee om die goed te krijgen hoor.. was echt de ‘touch’ een beetje kwijt hehe. Op deze staat de R van Rochefort er niet op, maar vooruit maar, het was nog de beste. Het was zo’n vijf minuutjes lopen van de camping (die mooi in het groen lag) naar de toegangsweg het dorpje in, goed te doen dus. Onderlangs nog maar weer eens een soldatenbeeld op een oorlogsmonument ging het..

En het duurde daarna niet lang of we konden met eigen ogen zien waarom dit dorpje zo’n lovende typering gekregen had.. wauw.. die ogen van ons vielen er zowat úit! Het leek wel of we de Efteling in wandelden..! Ik geef even een uitgebreide foto-impressie, follow the guide in the yellow shirt hehe..

Heel veel prachtige uithangborden dus hè, maar ook schitterende deuren, waar ik ook nooit zomaar aan voorbij kan..

Nou ja.. gewoon een prachtig dorpje dus.. en nu lekker rustig, zo aan het begin van de avond hehe. Toen de lucht begon te kleuren, wandelden we rustig langs het kerkje en door een eenvoudig poortje weer terug naar de camping..

.. waar we nog even genoten van een glaasje wijn, maar daarna toch al snel de slaapzakken op gingen zoeken.. uitkijkend naar de volgende dag. En toen.. regende het..! oei.. streep door de plannen? Nee hoor.. ik ga het laten zien!