Zelfs daar! ;-)

Vriendlief, Jaxon en ik waren dus op vakantie in de niet zo heel erg toeristische streek Gers, in Zuidwest-Frankrijk. Het was er behoorlijk warm, eind juni.. dus waren we elke dag vroeg op, om de hitte wat voor te kunnen blijven als we wat van de omgeving wilden gaan bekijken. Vrijdag de 27e was dat écht lekker vroeg.. we hadden, toen we het kleine stadje Larressingle binnen wandelden vanaf de parkeerplaats daar net vóór, zelfs onze vesten nog aan.. het was nog wat fris! hahaa! Het plaatsje bestaat voor het grootste gedeelte uit een kasteel, het blijkt dan ook het kleinste vestingstadje van Frankrijk te zijn vond ik later op internet.. goooh, ik weet ze zelfs dáár te vinden dus hahahaa! Ik las ook dat het weleens ‘klein-Carcassonne’ genoemd wordt, maar dat vind ik wel een beetje vergezocht.. Carcassonne is wel wat indrukwekkender, maar aan de andere kant is dát niet helemaal origineel meer en dat zou Larressingle nog wél zijn. Het was tijdens de Honderdjarige oorlog een belangrijke vesting. De Engelsen hadden in die tijd het gebied stevig in handen en Larressingle vormde in die tijd de enige verdediging van de Gasgogne. Toch is het nooit het toneel geweest van hevige strijd, vandaar dat het vrij ongeschonden die tijd heeft kunnen doorstaan. Pas ná de Honderdjarige oorlog, toen de burcht zijn functie verloor, raakte de boel in verval. Gelukkig is het in de 20e eeuw opgeknapt. Tijd voor een uitgebreide foto-impressie denk ik.. nadat ik nog de mooi met stokrozen begroeide mairie van opzij had gekiekt, was vriendlief de versterkte poort al door en ging ik snel achter ‘m aan. We waren er helemaal alleen dus we konden op ons gemakje overal rondkijken..

(door een gat in de vestingmuur kon je het omringende land zien)

De deur van de kerk die ook binnenin de vesting is stond open en ik kiekte een beetje vreemd heiligenbeeld daar.. hij kwam ons bekend voor..

Las later op internet dat de beeldhouwer, die een beeld moest maken van Saint Sigismond, kennelijk niet wist hoe die goede man eruitzag en toen maar een andere Franse held als voorbeeld genomen had, Vercingetorix. De Gallische koning in de Auvergne uit het begin van onze jaartelling, die aan het hoofd stond van de Gallische Opstand tegen de Romeinen (rond 50 na Chr). We hadden daar in diverse steden al beelden van zien staan, in Clermond-Ferrand onder andere.. hij is heel herkenbaar hè.

Doordat we zo vroeg waren, was er natuurlijk binnen de vesting nog niks open aan horeca of winkeltjes, maar de waren van het winkeltje stonden buiten wel te kijk.. en er waren leuke dingen bij..

Toen we alles gezien hadden, gingen we terug naar de auto..

.. en volgden wegwijzers (die we in Larressingle hadden zien beginnen) naar een oude brug, die van Lartigue.. daar was een klein educatief rondwandelingetje voor aangelegd, vrij nieuw nog, dus alles was nog niet zo mooi begroeid. Ik kiekte alleen een infobord en natuurlijk de brug zelf die er wel héél erg nieuw uitzag vond ik.. té goed gerestaureerd wat mij betreft hoor..

Maar goed.. altijd leuk om extra dingen te ontdekken als je er toch bent hè. Nu gingen we op weg naar wat we oorsprónkelijk als tweede op het programma hadden staan voor die vrijdag.. een wat bekender plaatsje in die streek, waarvan je veel grappig bedoelde foto’s van op internet met het plaatsnamenbord kunt vinden.. Condom dus. En jawel.. ik kiekte dat bord ook vanuit de auto hehe. Die naam heeft natuurlijk niet veel met het voorbehoedmiddel te maken.. het betekent ‘samenvloeiing’ en dat slaat hier op de twee riviertjes die bij deze plaats samen komen.
We parkeerden bij het haventje, waar maar weinig schepen in lagen trouwens en wandelden van daar een klein stukje om in het centrum van het stadje te komen. Toch een wat grotere plaats, dus parkeren is daar dan wellicht wat moeilijker.. dit was een goeie oplossing.

En toen we dan in de buurt van dat centrum kwamen zagen we.. rode en witte parapluutjes boven de winkelstraten! hahahaaa! Dat lijkt wel héél erg op die parapluutjes in Deventer die ik op Judy’s blog zag hè..

In het plaveisel koperen plaatjes die de ‘Chemin de Puy’ aangeven.. een 35km lang deel van de pelgrimstocht naar Santiago de Compostella, die van Lectoure (dit plaatsje zouden we de volgende dag nog bezoeken) naar Condom loopt en Werelderfgoed is.
Voor de grote Saint Pierre-kathedraal (van rond 1500) stond een meneer hardop tegen zichzelf te praten, alsof ie het tegen iemand anders had. Nu heb ik vaker het idee dat mensen dat doen en dan blijken ze van die oortjes in te hebben en zijn ze gewoon aan het telefoneren of zo. Maar deze meneer niet.. het was de dorpsgek of zo.. maar hij bleef maar hinderlijk voor de kerkdeur heen en weer lopen tijdens zijn betoog tegen niemand en ik wilde hem daar niet bij storen. Dus geen foto’s van binnenin de kathedraal hehe. Verderop ontdekten we nog méér mannen voor de kerk.. een levensgroot beeld van de drie musketiers en hun vriend d’Artagnan.. blijkbaar speelde dat bekende boek van Alexandre Dumas zich hier af of waren die bekende hoofdrolspelers van hier afkomstig? ik weet het niet, heb het nooit gelezen.. ken die musketiers vooral van tv hehe..

We keken één van de straten van het stadje eens in.. behalve de parapluutjes zagen we niet echt veel bijzonders..

.. wel veel terrasjes, maar die waren vooral ingenomen door mannen. Die fout, van daar gewoon ook te gaan zitten, maken we niet meer.. ten eerste is dat voor mij héél ongemakkelijk door de ongegeneerde interesse (lees: uitgekleed worden door vele ogen) en bovendien werden we ook meestal niet bediend. Dus keerden we terug op onze schreden, weer langs de kathedraal..

.. om in een andere straat bij een Italiaans restaurant op het terras te gaan zitten, in de hoop een lekker espressootje te kunnen scoren. Het was er druk, maar blijkbaar werden ook dáár nieuwe klanten niet bediend. Lag niet aan ons hoor.. ook Franse mensen die er gingen zitten begonnen zich zichtbaar ongemakkelijk te voelen, zo lang duurde het voor er iemand kwam. Wij hebben daar uiteindelijk niet langer op gewacht.. de lust was ons vergaan. Niet alleen daardoor, maar sowieso.. we vonden de sfeer in dat stadje niet geweldig op de één of andere manier. Misschien troffen we het op een verkeerde dag.. ik weet het niet. Maar we hadden er algauw genoeg van en wandelden op ons gemakje terug naar de auto. Waarbij we nog langs een muurschildering kwamen over die Chemin de Puy..

.. en ook nog deze pomp en dit handje, misschien wel typisch voor het plaatsje.. verwaarloosd en ongeliefd.. daar wegen die parapluutjes helaas niet tegenop..

Toen we bij de haven de auto weer hadden opgezocht.. reden we door een mooi  landschap, met veel wijngaarden, maar ook enorm uitgestrekte graanvelden..

.. naar een plaatsje dat we als laatste punt op ons programma hadden gehad. Als Condom interessanter en gezelliger geweest was, hadden we er meer tijd besteed en hadden we dit dorpje, Fources, laten zitten, maar nu gingen we er zéker nog even kijken. We hadden nog geen koffie op hè.. hahaaa! En wat een mooi dorpje was het..! Ook hier weer een ‘chateau’.. vanaf het parkeerterreintje naast de kerk lag ie aan de andere kant van een watertje..

Middels een bruggetje ging het het dorpje in.. terugkiekend nam ik dat kerkje ook nog op de foto..

Ook hier een pleintje als centrum, met ook nog genoeg horeca, maar heel weinig mensen. We gingen eerst maar eens even zitten voor een koffietje dus.. kijk vriendlief kijken, of ie zeggen wil: ‘het kan dus tóch normaal’ hehe’..

Maar terwijl we daar zo zaten, stoomde er ineens een enorme touringcar het kleine pleintje op.. om maar net voorbij ons terrasje stil te gaan staan (voor het kleine stadhuisje) en er een stroom pensionado’s te lossen.. het was ineens druk in het dorpje..! Ze werden opgewacht door een gidse, die hen ervaren het dorpje door loodste, onder het geven van heel veel info zo te zien. Uiteindelijk verdwenen ze weer in de bus, die ondertussen naar het parkeerterrein doorgereden was en keerde de rust weer terug hehe. Zelfs de enkeling die ook een koffietje had willen scoren op het terras waar wij nog zaten, kwam van een koude kermis thuis: alle andere tafeltjes waren ondertussen gedekt.. dat betekent vaak ( en hier dus ook) dat je niet meer alleen wat kunt drinken. En om wat te eten hadden ze dus geen tijd hè..! Wij deden zelf, na de koffie, ook nog even een rondje, langs de mairie dus, dat een mooi oud vakwerkpandje was.. en in een kleine zijstraat ontdekten we zelfs nog een ‘tour d’horloge’, met een klein parkje erachter..

En ik liep ook nog even het straatje naar de voorkant van het kasteel in..

Ik denk dat wij op vakantie meer dorpsmensen zijn dan stadsmensen.. wat een zalige rust in dat Fources.. een mooie afsluiter van de dag, die ondertussen wel heel erg warm begon te worden hoor! Tijd om terug te keren naar de camping.. maar onderweg passeerden we een veld vól zonnebloemen!

Woowww.. daar moest vriendlief wel even voor stoppen van mij natuurlijk! Zoals te zien is, was de lucht helaas niet blauw. Dat was ook voorál de reden dat het zó warm werd.. benauwd eerder hè.

Die middag lagen vriendlief en ik echt voor pampus in de hangmatten op de camping hoor, in de schaduw van de bomen, flessen water bij de hand. Jaxon had het echt heel moeilijk.. we hebben ons er zorgen om gemaakt en ‘m dus echt weer gekoeld met een kletsnatte handdoek, zoals de boekjes aanbevelen dat je moet doen met een oververhitte hond. Maar we lieten ‘m ook zelf doen wat ie wilde.. en dat was dus weer een kuil graven in de aarde onder de coniferenhaag en daar dan gaan liggen slapen.. alles was ons best, als ie zich maar koest hield en kon slapen.. en dat lukte gelukkig. En later op de dag brak de zon wél door en werd het wat minder warm.. raar maar waar!